Panująca sytuacja pandemiczna ogranicza możliwości wyjść kulturalnych: do kina, do muzeum czy teatru. Zatem seans „kinowy” odbył się w jednostce Hufca Pracy. Uczestnicy obejrzeli film animowany „W głowie się nie mieści” w reżyserii Pete'a Doctera.

Produkcja opowiada historię jedenastoletniej Riley, która przeprowadza się do innego miasta. Sytuacja ta wywołuje u niej zmiany nastroju i zachowania. Animacja koncentruje się na przedstawieniu funkcjonowania umysłu dziewczynki oraz roli pięciu emocji: Radości, Strachu, Gniewu, Odrazy i Smutku. Są one także bohaterami produkcji. Film, w bardzo przystępny sposób porusza wiele istotnych kwestii: portretuje organizację procesów poznawczych, ukazuje zależność między emocjami a naszym działaniem i decyzjami, pokazuje jak obecne doświadczenia i emocje kształtują postrzeganie wspomnień. Zwraca także uwagę na symptomy depresyjne, pojawiające się u młodego człowieka. Najważniejszym przesłaniem filmu jest niejako rehabilitacja smutku, często przedstawianego jako emocji niezrozumiałej oraz często spychanej na margines.

Uczestnicy bardzo chętnie obejrzeli powyższy film. Po sensie podzielili się swoimi wrażeniami, odczuciami i przemyśleniami. Zgodnie przyznali, że wszystkie emocje są ważne i potrzebne. Uczestnicy wskazali też swoją ulubiona scenę – chwilę, kiedy zagubiona Radość przyjmuje pomocną dłoń i dzięki temu jest jej łatwiej wydostać się z kłopotów.

Sylwia Piechowiak