W każdej rodzinie znajdziemy album z powklejanymi zdjęciami, stare pamiętniki, wycinki z gazet powklejane w zeszyty z pożółkłymi kartkami, wycięte z kartek pocztowych świąteczne choinki, listy pochowane w skrzyneczkach, zasuszone kwiaty pomiędzy stronami, naklejki na kopertach z ręcznie wypisanymi adresami… To właśnie scrapbooking.

Choć sama nazwa scrapbookingu brzmi może obco, to tak naprawdę jest od lat zakorzeniona w naturze naszych prababek, a prawdziwy  rozkwit scrapbooking przeżył w latach 90-tych XX wieku. Wówczas wraz z rozpowszechnieniem prywatyzacji powstało wiele sklepików oferujących artykuły do wykonywania zdobień pudełek czy kolorowych papierów. Wiele z tych interesów oczywiście nie przetrwało próby czasu, jednak założony w 1981 "Keeping Memories Alive" (pierwotna nazwa: „Spanish Fork”) w Utah jest czynny po dziś dzień. Obecnie sklep uważany jest za kolebkę scrapbookingu i wielu artystów kojarzy to miejsce. Aby zająć się scrapbookingiem nie potrzeba zaopatrzać się w ogrom materiałów, wystarczą zdjęcia, kolorowe skrawki papieru, gazety, sztuczne kwiaty, klej, nożyczki i oczywiście wyobraźnia. Niewiele prawda? Młodzież z Ośrodka Szkolenia i Wychowania w Oleśnie w ramach współdziałania z Związkiem Emerytów i Rencistów w Oleśnie zostało poproszona o wykonanie 27 kartek okolicznościowych z okazji obchodzonego Dnia Seniora. Oczywiście wychowankowie z zapałem przystąpili do wykonania zadania. Wraz z wychowawcą przeprowadzili tzw. burzę mózgów dotyczącą tego, jak mają te kartki wyglądać, czy mają być namalowane czy może powyklejane, małe czy duże, kwadratowe czy prostokątne. Nie umieli się zdecydować. Aż nagle jeden z uczestników podał hasło: „scrapbooking”. Temat więc został przez wychowawcę rozwinięty, przedstawiono przykładowe prace wychowankom, wobec czego metoda zdobienia bardzo się spodobała. Tak więc zostały przygotowane konkretne materiały i młodzież z zaciekawieniem oraz z ogromnym zaangażowaniem przystąpiła do wykonywania 27 ręcznie robionych kartek okolicznościowych w różnej kolorystyce. Wychowankowie postawili sobie podczas robienia małą poprzeczkę, a mianowicie na każdej kartce powinno się znajdować dowolne zwierzę. I tak pojawiły się motyle, biedronki, ptaki, jeże, jelenie, zające. Młodzież wraz z wychowawcą jest bardzo dumna z osiągniętego rezultatu.

Aneta Majkut